“Ik wil deze wereld beter achterlaten dan hoe ik het heb gevonden. Die gedachte bepaalt mijn leven 24/7.
Ik wil anderen, vooral jongeren aan het denken zetten en een inspiratie zijn om het beter te doen. Ik kweek bijvoorbeeld mijn eigen groente. Ik heb gemerkt dat ik hierdoor meer respect heb voor wat ik eet, maar ook voor de mensen die het voor ons allemaal mogelijk maken dat er elke dag eten is. Zoals het bij jongeren hoort ging ik lange tijd voor het snelle leven, de fast life. Het kweken van groente geeft rust: je moet geduld hebben. Een paar jaar geleden heb ik een pruimenboom geplant, dit jaar heb ik er de eerste vruchten van gegeten. Heerlijk. Maar vooral vindt het ongelofelijk mooi om het groeiproces te zien en te volgen. Ik zorg voor de randvoorwaarden dat die groei doorzet.

Mensen schamen zich om te praten over racisme. Meestal, omdat zij denken dat het probleem bij henzelf ligt. Ik heb het vaak meegemaakt en nog steeds. De eerste keer was ik nog te jong om te kunnen begrijpen wat er nu echt gebeurde. In onze omgeving in Geleen woonden voornamelijk witte mensen, die live nog nooit donkere mensen hadden gezien. Ze kenden ze van tv, vooral van slechte personages in films. Dus wilden of mochten kinderen niet met mij spelen. Pas later, toen ik geaccepteerd werd door andere Nederlanders, was ik ook bij andere kinderen welkom. Dat heeft wel een tijdje geduurd. In de puberteit ben ik vaker bang geweest voor groepjes jongeren in Lonsdale kleding en met een geschoren hoofd. Als ik met mijn moeder over straat liep en we zagen zo’n groepje, dan liepen we om. Die confrontatie gingen we liever uit de weg. Helaas zijn die groeperingen er nog altijd. Ik dacht altijd dat je als je een Nederlands paspoort hebt en Nederlands spreekt, ook als Nederlander wordt behandeld. Dat is niet zo. Eerlijk gezegd vind ik het moeilijk te begrijpen dat een land dat dierenrechten zo hoog heeft staan niet om mensenrechten geeft. Dat in een van de eerste landen die het homoseksuele huwelijk heeft toegestaan mensen zo openminded en tegelijk super closeminded zijn.

De wijk Meezenbroek waar ik in Heerlen ben opgegroeid, is altijd heel multicultureel geweest. Je hebt Indonesiërs, Marokkanen, donkere en witte kinderen. Mensen die mij horen maar niet zien, denken dat ik een echte ‘Hollander’ ben. Hoe kan het anders? Ik ben hier opgegroeid, ik heb dezelfde boeken gelezen, dezelfde series gekeken. Ik praat en werk met dezelfde mensen en ik zou wel heel incapabel zijn als ik niet dezelfde taal zou spreken? Toch voelt Nederland voor donkere Nederlanders anders. In mijn werk maak ik veel micro-agressie mee. Zo vaak trekken mensen het pakket uit mijn handen, gooien ze de deur voor mijn neus dicht of proberen ze mij te wijzen op mijn werk. Een ongeschreven regel bij Nederlanders is dat je niet mag kloppen op de deur. Ik vermoed dat het te maken heeft met het geluid, maar zodra ik dit doe is het eerste wat ze zeggen ‘ik heb ook een bel.’ Als die het inderdaad niet blijkt te doen, hoor ik geen sorry. Is dit de Nederlandse cultuur? Ik vind het tamelijk autoritair. Iedereen in dit land is opgeleid en denkt je te kunnen verbeteren. En wij laten het gebeuren, want we willen onze baan niet kwijt.

Ik wil het goede doen. Ook voor mijn familie. Ik heb niet veel familie hier maar we komen vaak bij elkaar. Als we samen zijn, zie je dat wij ons hebben aangepast maar we hebben niet alles losgelaten. We hebben een bepaalde manier van leven meegenomen naar Nederland. Ik zie dat als een verrijking. Ook dat laat ik aan mijn community zien. Ik ben een boy met dreads, gekke kleren en swag én duiven, kippen en tomaten. Cool toch! Daarnaast ben ik actief in de muziek. Ik help andere muzikanten als engineer; ik neem hun liedjes op, mix ze af en master ze. Maar, ik rap en schrijf ook zelf liedjes. Muziek staat voor mij voor vrijheid. Ik kom uit een land waar vrijheid geen vanzelfsprekendheid is en waar muziek een rol heeft gespeeld om die vrijheid te krijgen. Die ervaring draag ik uit. Muziek is een medicijn, maar het kan ook gif zijn.

Ik leef voor hiphop. Ik word wakker met hiphop, ik ga slapen met hiphop. Ik ben hiphop. Voor mij is het the biggest education platform dat er is. Een rap kan jou vertellen hoe je een man moet zijn, hoe je met je vriendin moet omgaan of dat je naar school moet gaan… Veel mensen denken dat hiphopartiesten criminelen zijn. Over vooroordelen gesproken! Want kijk naar mij: je kunt dus ook gewoon overdag een postbezorger zijn en ’s nachts een hiphopartiest. Hiphop heeft mij geholpen om in te zien dat je discipline nodig hebt om iets te bereiken. Het maakt mij bewust van de keuze die ik heb om te zijn wie ik ben. En: het is ondernemerschap, in hiphop heb je niet veel nodig om iets te starten. Ik quote: When Dj Kool Herc came from Jamaica and started that party for his little sister, he didn’t do that with no hundred thousand million dollar equipment. That party was one of the biggest best party of all time. Still talked about. Zelf ga ik in mijn nummers graag de dialoog met anderen aan. Want er wordt te veel over mensen gepraat en niet met mensen. Laten we dat als eerste veranderen.”